Hem kültür hem de doğa balığının kendine göre artıları ve eksileri vardır. Tertemiz sularda yakalanan doga balığını tüketmeyi elbette hepimiz isteriz. Ancak balığın yakalandığı ortamda kirletici birçok faktörün oldugu, soğuk zincirin gerektiği gibi uygulanmadığı, satın alındığı ortamın hijyenik koşullara tam olarak uygun olmadığı durumlarda balığın doğadan yakalanmış olması yeterli değildir. Doğal yaşam alanlarının kirlenmesi nedeniyle bazı türlerin yok olma tehlikesiyle karşı karşıya kalması ve insan nüfusunun artışı gibi nedenlerden çiftlik üretimi, başka bir deyişle kültür balıkçılığı artmıştır. Buradan anlaşılacağı üzere balığın tazeliği ve saklanma koşullarına uygun olup olmadığı önemlidir. 

Çiftlik balığı ile deniz balığım ayırt edebilmek için dikkat edilmesi gereken noktalar şunlardır: 

Kas yapıları: Çiftlik balığı daha yumuşak, iri, yağlı ve doğada yetişene göre daha yumuşak etlidir. Doğa balığı ise daha sıkı etli ve kaslıdır. 

Renk farklılıkları: Doğa balıkları canlı, plankton ve doğal ürünlerle beslendiği için daha koyu, parlak renkli, daha sıkı yapılıdır ve pulları daha iridir. Çiftlik balıklarının ise renkleri açık ve pulları daha küçüktür. Çok sayıda balığın sınırlı bir alanda yaşaması, bunun getirdiği hareket kısıtlılığı ve sürtünme nedeniyle kültür balıklarının kafa ve karın kısmı kızılımsı renkte olabilmektedir. 

Koku Farklılıkları: Çiftlik balıkları yemlerine ve bulundukları su kalitesine bağlı olarak farklı kokabilir, doğa balıkları ise denize özgü yosunsu ve iyotlu bir kokuya sahiptir. 

Lezzet Farklılıkları: Çiftlik balıkları kısmen daha lezzetsiz kabul edilir. Lezzet farkları yetiştirilme koşulları ile ilgilidir. Doğa balıkları daha lezzetlidir.